Er zijn mensen die steengoed zijn in het bijhouden van hun website en je hebt mensen die een heleboel stukjes schrijven terwijl ze ’s nachts in bed liggen, maar de stukjes komen uiteindelijk zelden tot nooit op de site terecht. Om eerlijk te zijn ben ik het laatste type mens. Vandaag doe ik een poging iets goed te maken van de tekorten op deze site. Tussen september en nu is toch wel heel veel gebeurt. Allereerst was er in oktober een creatief kamp voor alle meiden van De Schuilplaats en ook kinderen van 2 andere huizen kwamen om mee te doen. Het is een geweldige tijd geweest, waarin een team van 3 Belgen en een Nederlandse hun talenten hebben gedeeld. Ze hebben gekleid, t-shirts beschilderd, vlaggen gemaakt, sieraden van binnenbanden gemaakt, toneel gespeeld en nog veel meer. Als afsluiting was er een parade met alles wat er gemaakt was in een Karen bergdorp. Het was een groot succes.
In november hadden wij een conferentie en aansluitend zijn wij als gezin naar Bangkok geweest om daar nieuwe paspoorten aan te vragen voor Peter en de jongens. Nu kunnen de nieuwe Visas aangevraagd worden, want je moet een paspoort hebben dat minstens een jaar geldig is.
Begin december kwamen mijn ouders met vrienden van ons in Chiang Mai aan. Wij hebben ze van het vliegveld gehaald als verrassing voor hun, zowel als voor onze jongens. We mochten een dag met elkaar optrekken. Wij gingen naar huis en zij gingen eerst een paar dagen naar een Karen bergdorp van vrienden. Een weekje later mochten we elkaar weerzien in Chiang Rai bij ons thuis. Wat hebben we genoten van elkaar. We hebben ze een stukje van ons leven kunnen laten zien en dat blijft iets geweldigs, want zo krijgen alle verhalen een heel ander beeld voor hun.
Natuurlijk hebben we ook kerst en oud en nieuw gevierd, zowel thuis als op De Schuilplaats. Iedereen mocht vertellen waar ze dankbaar voor waren het afgelopen jaar. Dat is echt een moment waar je kippenvel van krijgt, want wat zijn de meisjes dankbaar voor het leven wat ze nu mogen hebben. Dit is voor de moeders/stafleden en ons een grote bemoediging.
Het nieuwe jaar is begonnen, alle visite is weer weg en de gewone dingen zijn weer begonnen. Wat zei ik, visite weg? Ja dat klopt, maar we hebben alweer nieuwe gehad ook. We kregen een stel uit het Noord-Oosten van Thailand. Wij hebben met elkaar de bijbelschool gedaan het eerste half jaar dat we hier woonden. We hadden elkaar nadien niet meer gezien, dus dit was erg leuk.
Ik denk dat jullie zo weer aardig bij zijn van de globale belevenissen van de afgelopen periode. Een hartelijke groet en hopelijk tot sneller dan de vorige keer!