Familie Bak

Wie zijn wij?

Wij zijn Peter Bak, geboren op 11 juni 1968 en Tatjana Bak – van Tongeren, geboren op 12 juni 1975. Wij zijn beiden opgegroeid in Monnickendam, Nederland. Wij zijn op 20 augustus 1993 getrouwd en hebben drie zoons gekregen; Chester geboren op 28 februari 1996, Jeremy geboren op 29 mei 1997 en Nathan geboren op 12 juli 1999.
De eerste 4 jaar van ons huwelijk hebben wij in oud Monnickendam gewoond, waarna we verhuist zijn naar Edam. In september 1998 zijn we naar Purmerend verhuist.

In december 2002 werden wij, Peter en Tatjana, door God geroepen voor de zending, Hierna volgde een tijd van voorbereiding op wat zending voor ons zou betekenen. Door middel van verschillende bevestigingen werd duidelijk dat de Schuilplaats de plek was waar wij naar toe geroepen werden. We verkochten ons huis en onze auto en zegden onze banen op. Peter werkte toentertijd als technisch conciërge op een middelbare school en Tatjana was werkzaam in de zorg voor mensen met een licht verstandelijke beperking als begeleider in het zelfstandig wonen project. Ook zochten we een nieuw thuis voor onze hond Buddy, pakten we al onze spullen in en brachten nog kostbare tijd met onze familie en vrienden door. Op 31 december 2006 werden wij met onze 3 kinderen (toen 10, 9 en 7 jaar oud), uitgezonden naar Thailand om daar ondersteunend zendingswerk te verrichten in de Schuilplaats. Wij lieten alles wat vertrouwd en geliefd was achter om een nieuw avontuur te beginnen. Dat betekende; leren leven in een nieuwe cultuur, de Thaise taal machtig worden en voor onze zoons studeren op een Internationale school.

Inmiddels zijn onze zoons volwassen geworden. Chester is op 16 januari 2021 getrouwd met Pimpa, zij wonen en werken in Chiang Rai, Thailand en Jeremy en Nathan wonen en werken in Nederland. En wij, Peter en Tatjana, wonen en werken ook nog steeds in Chiang Rai Thailand met nog steeds dezelfde roeping als waarmee we vertrokken zijn.

Onze roeping

..”Wie zal Ik zenden en wie zal voor Ons gaan?” En ik zeide: “Hier ben ik, zend mij!”.... (Jesaja 6 vers 8)

Wij hebben gehoor gegeven aan deze oproep omdat we gehoorzaam willen zijn aan God, met als grondslag voor ons handelen de Bijbel, wetend dat we in alles afhankelijk zijn van God.

Peter: “Ik wil graag mijn kennis en twee rechterhanden inzetten om bij te dragen aan een goed en veilig leven voor de meisjes. Ook vind ik het belangrijk dat de meisjes mogen zien dat er ook mannen zijn die het goede met hen voorhebben en er voor ze wil zijn op de juiste manier.”

Tatjana: “Als gezin mogen we een voorbeeld zijn voor de meisjes. Een gezin waarin warmte en liefde is, maar ook soms moeite en onenigheid, die we op een goede manier proberen op te lossen. Het is belangrijk voor de meisjes om te ervaren hoe een gezond gezin functioneert.”

Werkzaamheden

Wij, Peter en Tatjana, maken allebei deel uit van het team dat werkzaam is op de Schuilplaats.

Peter: “Ik houd mij onder andere bezig met het onderhouden van alle woningen en de terreinen/tuinen, de reparatie van voertuigen, huishoudelijke apparatuur en computers. Ook draag ik de zorg voor ontspanningsmogelijkheden, zoals de bouw en ontwikkeling van speeltoestellen. Ik zorg voor veiligheid in en om de huizen en ben als een vaderfiguur voor de meisjes.“

Tatjana: “Ik heb de financiële verantwoordelijkheid voor de Schuilplaats, zowel voor de administratie, als zorgdragen voor voldoende financiële inkomsten. Ik onderhoud daarnaast de contacten met sponsors, vrijwilligers en belangstellenden en ben verantwoordelijk voor de website en de nieuwsbrieven van de Schuilplaats.“

Daarnaast helpen we allebei mee bij het organiseren van feesten en sport- en spelactiviteiten met de meisjes.

Tatjana: “Naast onze taken in de Schuilplaats geven we veel liefde en aandacht aan de meisjes en laten we ze weten dat ze belangrijk zijn.Als de meisjes binnenkomen en in het begin schuw zijn voor iedereen, dan is het mooi om te zien dat ze na een poosje beginnen op te bloeien en stukje bij beetje vertrouwen gaan krijgen in de moeders. En als ze ook Peter gaan vertrouwen en gezonde toenadering zoeken, even plagen, een vraag om hulp met huiswerk neerleggen of een knuffel komen halen, dan weet je dat ze weer hoop voor de toekomst hebben en dat hun zelfvertrouwen aan het groeien is. Op zo’n moment besef je dat je een lichtje in hun leven hebt mogen laten schijnen.”