Tijdens een natuurkamp op een militaire basis werden er vaak ‘grapjes’ gemaakt door de kampleiding die wij niet helemaal kunnen vatten. Dat is niet doordat we het niet kunnen verstaan wat betreft de taal, maar omdat we niet begrijpen dat men kan lachen om dat soort grappen. In Thailand is het gewoon om iets negatiefs over iemand te zeggen en er dan om te gaan lachen. Bijvoorbeeld: Je bent dik of je bent zwart (iedereen wil hier graag blank zijn, want als je heel donker bent dan ben je van een minderheidsgroep). Als zo’n grap gemaakt wordt dan lacht iedereen zo hard als hij kan, terwijl Nathan er heel boos van wordt omdat er iemand gekwetst wordt. Hij zou voor die persoon willen opkomen. Als Nathan dat zou doen dan zou hij het ‘pispaaltje’ worden en dus het onderwerp van leedvermaak. Dit is waarom de Thaise mensen mee lachen en niet voor een ander opkomen, want ze zijn veel te bang om de pineut te worden. Degene waarover iets negatiefs gezegd wordt, die probeert ook hard mee te lachen om zo de pijn niet te voelen, maar wat het van binnen doet??? Daar wordt kennelijk niet over nagedacht!