Vandaag is het zover we gaan naar huis, is het wel thuis of gaan we omdat het moet???
We hebben alle tijd en zijn dan ook ruim op tijd klaar met inpakken, we hebben ook nog een idee over de foto die van ons gezin is gemaakt. We gaan toch nog een keer naar de stad en laten deze foto nog een aantal keren afdrukken, voor ieder huis in Chiang Rai! Dan zijn er nog wat extra foto’s maar daar later over.
Christine heeft nog een meeting met de staf en een meisje, zodat ze bij ons in huis zijn. Als we aan het eten zijn komt ze nog even bij ons aanschuiven en eet lekker nog een boterham mee. Dan is het tijd voor de douche want iedereen is warm en nat van het zweet, als om 13:50 iedereen klaar is en de spullen staan in de auto gaan we naar Baan Phak Phing om de rest op te halen, zodat we met een redelijke groep op het vliegveld staan. Het duurt natuurlijk te lang voor de jongens dus nemen we afscheid van elf uitzwaaiers, ook krijgen we nog een zegen mee. En dan door de douane, dan is het afscheid voorbij en keert de rust enigszins weer. Jammer dat we even niet opgelet hebben want Jan & Ellen zouden ook nog komen, en deze waren wel op tijd, alleen waren wij al door de douane!!!
Nu is het wachten op het vliegtuig, ditmaal zit hij wel vol en duurt het even voor we opgestegen zijn, de vlucht verloopt vlot en zonder oponthoud.
We doen rustig aan en eten we wat op Bangkok airport, natuurlijk patat met kipnuggets oid, verder is het wachten geblazen.
We gaan rond 20:00 uur richting de gate en ook nu is het wachten. Om even 22:00 uur komt het vliegtuig aan gereden en kunnen de jongens goed kijken want hij komt vlak bij het raam staan. Er wordt uitgeladen, schoongemaakt en getankt.
Als alles goed gaat kunnen we om 22:20 uur naar binnen en ons plaatsje zoeken. We vertrekken door laadproblemen ruim een half uur te laat.
Als we opstijgen kijken we nog of we over de huizen heen vliegen waar we de afgelopen 4 weken verbleven, maar helaas konden we het niet zien. In de KLM valt Nathan al voor het eten in slaap, Jeremy en Chester eten een beetje en vallen daarna ook in slaap. Dit gaat stukken beter dan de heenweg, heerlijk.
We komen precies op tijd op schiphol en landen op F waardoor we over de brug moeten die over de A4 gaat. De koffers halen verloopt ook vlot en zo staan we binnen een half uur bij ons ontvangstcomité. Onze buren en Dirk en Anny, mijn ouders hadden de wekker verkeerd gezet, en zo waren zij en mijn zus er niet. Dit hebben ze later goedgemaakt door een heerlijke maaltijd mee te nemen later op de dag. Met de anderen rijden we naar huis waar onze huisgenoten nog zijn. Zij hebben de afgelopen 3 weken in ons huis vertoeft en op onze hond gepast. Leuk om ze nog te zien, want ze wonen in Zuid- Duitsland en dat is te ver voor een bakje koffie. Dirk en Anny drinken ook nog een bak koffie.
Nadat iedereen de deur uit is ruimen wij alvast het een en ander op en gaan dan om ½ 12 even naar bed. Na ruim 2 uur word Peter wakker van de telefoon (z’n schoonmama) en probeert daarna ons uit een coma te halen. Wat is je eigen bed toch heerlijk!
Zo het zit er echt op, nu gaan we ons voorbereiden om er voor onbepaalde tijd heen te gaan. We gaan ons als vrijwilligers inzetten om meiden die geen goede kans krijgen, door gedwongen prostitutie of seksueel misbruik, de mogelijkheid op een veilig en zelfstandig leven te bieden. Wij zullen dit doen in een bestaand project dmv ondersteunende werkzaamheden.
