Interview
Er zijn in elk huis 4 stafleden, vrouwen, die voor de meisjes zorgen. Zij werken in wisseldiensten en hebben de zorg voor maximaal 10 meisjes. Elk huis heeft 1 hoofdleidster, dus in totaal zijn dat er drie. Deze drie vrouwen hebben de algehele leiding.
Phi Phueng is 48 jaar, al 24 jaar getrouwd en heeft 2 zoons. Zij werkt al 10 jaar in De Schuilplaats. Phi Phueng is 1 van de drie hoofdleidsters van De Schuilplaats. Phi Phueng is afgestudeerd docente en haar man is pastor van een locale kerk.
Hoe is zij in De Schuilplaats terecht gekomen?
Phi Phueng verteld: Mijn man was net begonnen als pastor in een nieuwe kerk in Chiang Rai, terwijl wij nog in Phrae woonden. Phrae is ongeveer 200 km vanaf Chiang Rai. Hierdoor woonden we als gezin tijdelijk gescheiden.Op een paaszondag kwamen meisjes en staf van De Schuilplaats naar de kerk waar mijn man werkzaam was. Tijdens die ontmoeting liet de staf zich ontvallen dat ze op zoek waren naar nieuwe staf voor uitbreiding van het team. Aanvankelijk was het idee om staf te werven voor het nieuwe huis wat toen nog geopend zou gaan worden voor de meisjes van 6-12 jaar. Ik was wel geinteresseerd, maar meer in het werken met tieners dan met de jongere meisjes. Ik ging er over nadenken. Ondanks dat ik afgestudeerd was als docente en als docente werkzaam was wilde ik niet meer verder in dat vak en kwam dit aanbod als gelegen. Toen ik contact opnam met De Schuilplaats bleek dat er een plek vrij zou komen in het tienerhuis en dus begon ik vanaf januari 2005 als staf te werken in De Schuilplaats. Door deze baanwisseling konden wij als gezin weer bij elkaar wonen. Na mijn eerste jaar ging de leidster van het huis waar ik werk een opleiding doen en ging daardoor weg bij De Schuilplaats. Er werd mij toen gevraagd of ik de leiding wilde overnemen, want de anderen vonden zichzelf daar niet geschikt voor. Ook al was ik nog maar een jaar aan het werk ik ging deze nieuwe uitdaging aan. Vijf jaar geleden werden Phae en Bua en ik gevraagd of wij de algehele leiding van Christine wilden overnemen. Ja, maar we moeten nog zoveel leren en hoe moet dat dan? In drie jaar tijd hebben wij stap voor stap, stukje bij beetje de leiding overgenomen onder begeleiding van Christine. Sinds twee jaar is het officieel dat wij samen de leiding dragen. Sinds eind 2014 is Bua haar taak overgenomen door Tik.
Mis je het lesgeven?: “Nee helemaal niet! Ik zou er niet meer in terug willen!
Kun je iets vertellen over het werk zelf?: “Voor buitenstaanders lijken de meisjes gewone tieners, maar pas na een jaar intensief met ze werken en samen wonen kun je zien hoe diep de wonden in hun levens zijn. Pas daarna beginnen zij zich stukje bij beetje te laten zien. Soms duurt het wel drie jaar voordat je een meisje door en door kent. Geen enkel kind vergeet haar verleden, ondanks herstel. Hierdoor is het ook zo belangrijk dat we staf hebben die niet maar even komen werken, maar langdurig en met hart en ziel hier willen werken. Voor stafleden is het vaak moeilijk te begrijpen dat de meisjes zich anders gedragen dan de gemiddelde puber. We ervaren ook dat als we veel liefde proberen te geven dat we stuiten op een emotionele muur, waardoor de liefde afgestoten wordt en dus niet bij ze binnenkomt, terwijl de meisjes het zo hard nodig hebben om te overleven.
Ik heb heel veel plezier in mijn werk met de meisjes. Het werk is een uitdaging. Hoe zal de toekomst van de meisjes eruit zien? Wat komt er van ze terecht? Het moeilijkste is het leiding geven in het geheel, hoe los je bepaalde zaken goed op en houd je de teamspirit er goed in.
Ik wil hier nog zeker 10 jaar werken. Ik wil graag nieuwe staf zien opgroeien in het werk. De uitdaging die voor mij ligt is om de meisjes zo goed mogelijk voor te bereiden op de toekomst die voor hun ligt.
