Voor ons is het alweer 5 1/2 jaar geleden dat wij hier kwamen wonen en alweer 6 jaar terug dat wij hier voor het eerst kwamen. Ik kan je vertellen dat dat niet makkelijk is, want waar zijn de winkels, links rijden ipv rechts, vreemde taal en geen mogelijkheid tot Engels praten, etc. Als je dit allemaal zelf moet uitvinden als je hier komt wonen dan is dat heel erg moeilijk. Helemaal als je op afstand (via e-mail vanuit amerika) een huis hebt gehuurd, meubels hebt gekocht en niet weet of alles compleet is. dan moet je dus de eerste dagen heel hard werken en veel doen om te voorzien in al die dingen. er komt dus veel, heel veel op je af op zo’n moment.
Wij mochten afgelopen zomer een nieuw gezin helpen om deze eerste moeilijke periode te overbruggen. Eerst op afstand, via e-mail toen daadwerkelijk bij aankomst en nu zo nu en dan een e-mail,telefoontje of een bezoekje. Het gaat om een familie met 5 kinderen en een extra gast van 19 jaar. De ouders en hun extra gast gaan lesgeven op de Internationale school waar onze jongens leren. hun kinderen gaan ook naar deze school, wat natuurlijk wel zo handig is. Het was erg leuk om hen te helpen en we hebben het samen als gezin mogen doen. Waar mogelijk hebben de jongens geholpen. een welkomstposter gemaakt, helpen met spullen verhuizen die ze gekocht hadden, een bloemetje kopen als welkom, een welkomstpakketje voor ieder persoonlijk met wat lekkers en leuks erin bedenken en klaarmaken, ze ophalen van het vliegveld, helpen de eerste inkopen doen, etc. Als gezin hebben wij genoten van deze periode en we zijn dankbaar dat we deze mensen hebben mogen leren kennen. Het zijn toppers! De kinderen kunnen ook erg goed met elkaar overweg en alle drie onze jongens krijgen op school te maken met hun als docent.
Bedenk wel dat alle docenten van buitenaf op vrijwillige basis hun gaven en talenten inzetten voor onze en andermans kinderen die op deze school zitten. Zij geven hun baan en alles thuis op om hier te komen dienen zonder er maar een cent voor terug te zien. Super he!
